دوست عزیزم یاغش کاظمی پژوهشی گسترده در مورد آتشگاه ها دارد و کتابی در آستانه ی نشر در این زمینه دارد. او تفاوت چارتاقی و آتشگاه را اینگونه برایم ارسال کرده است:
«"چارتاقی" یک فُرم در معماری ِ ایرانی است که می توان آن را در فضاهایِ آتشکده و آتشگاه و مسجد و مزار و زیارتگاه و کوشکِ قصر و میل ِ راهنما یافت. نام آن هم دلالت بر فُرم اش دارد: چهار تاق و غالباً پوشیده با گُنبدی بر فراز. آن را به صورت "چهارطاق" و "چهارطاقی" می نوشته اند و حتی اکنون هم بر مزار شهدا و بزرگان دین، به رسم احترام و نگاهداشتِ سایبان، چنین چهارطاق هایی می سازند. پس این نام به خودیِ خود، دلالتی بر کارکردِ تقویمی و نجومی ندارد. از سویِ دیگر، کارکردِ مذهبی آن در بنایِ آتشکده ها، جدا از اشعاری مانند ِ "سویِ گُنبدِ آذر آرید روی / به فرمان ِ پیغمبر ِ راستگوی ... (شاهنامه) " در مجموعه بناهای کوه خواجه ی سیستان و آذرگشنسب (تخت سلیمان) در تکاب آذربایجان اثبات شده است و باستان شناسان آتشدان سنگی را هم در موضع اش یافته اند.»
یادآوری
بنابراین هرجا چارتاقی می بینیم به معنای این نیست که آن مکان، آتشگاه است.
