*دوستی روحانی خاطره ی زیر را از قول یک روحانی که از سفر مکه بر گشته بود، تعریف کرد:
یکی از مراقبان بارگاه پیامبر اکرم(ص) در مدینه، به فارسی به من گفت: من شیعه شده ام. قضیه از این قرار است که در کنار ضریح پیامبر(ص) هرکه می خواست آن مکان را ببوسد می گفتم: "شرک شرک" و نمی گذاشتم ببوسد.
یک لات ایرانی همینکه خواست ببوسد گفتم: "شرک شرک". او که نمی دانست من فارسی می دانم، با ناراحتی گفت: وقتی تو فلان جای زنت را می بوسی شرک نیست اما بوسیدن مرقد پیامبر شرک است؟!
با شنیدن این حرف، در فکر فرو رفتم که: ما این همه چیزهای دیگر مثل فرزندانمان را می بوسیم، شرک نیست اما بوسیدن آنچه به پیامبر اسلام تعلق دارد شرک است؟! بوسیدن مرقد هم نوعی ابراز محبت است. اصلا بوسه چه ربطی به توحید و شرک دارد؟
پس از تفکر به تشیع گرویدم. قضیه ی آن لات ایرانی را برای همسرم تعریف کردم. او نیز شیعه شد.
لینک های مرتبط:
سحده بر مهر
توسل و تبرک
