*زرتشتیان در سال های اخیر می کوشند خود را در زمره ی موحدان قرار دهند. جناب موبد رستم شهزادی ـ رئیس سابق انجمن موبدان تهران ـ از جمله ی این افراد است. او در کتاب جهان بینی زرتشتی، صفحه 130 توضیح می دهد (عبارت او در ادامه می آید): براساس منابع کهن تر زرتشتیان، اهریمن در برابر اهورامزدا قرار نداشته تا آنان قائل به دو خدا باشند بلکه در برابر سپنتامینو (روح مقدس و منش پاک) بوده است. اما در اوستاهای بعدی، سپنتامینو از صفات اهورامزدا به شمار آمد و در نتیجه اهورامزدا جایگزین سپنتامینو و در برابر اهریمن قرار گرفت. این شد که برخی تصور کردند زرتشتی ها ثنوی مذهب هستند.
توضیح:
ایشان روشن نکرد که آیا اهریمن آفریده ی اهورامزداست یا نه. اگر اهریمن نیز از قدیم بوده، باز هم مشکل شرک همچنان باقی است. اما اگر منظور این است که اهریمن آفریده ی اهورامزداست، باز هم مشکل ثنویت و شرک وجود دارد. در این صورت، زرتشتیان معتقد به توحید ذاتی می شوند اما اعتقاد به توحید افعالی نخواهند داشت؛ زیرا آنان بر این باورند که شروری از قبیل مار و عقرب و درندگان، آفریده ی اهریمنند نه اهورامزدا. به عبارت دیگر اهورامزدا را خالق همه چیز نمی دانند بلکه او فقط خالق خوبی هاست.
موبد خجسته میستری ـ از پارسیان هند ـ به روشنی برتری اسلام نسبت به ادیان دیگر در مورد توحید را بیان می کند و به شرک زرتشتیان تصریح می کند:
«فقط اسلام قائل به برتری مطلق الله است. در دین زرتشت نباید به henotheistic فقط بسنده کرد بلکه باید ماهیت شیطان را هم توضیح داد. ما معتقدیم که شیطان تحت اراده ی اهورامزدا نیست؛ چرا که در غیر این صورت هرچیز بدی که اتفاق می افتد را باید به خدا نسبت داد.» (مصاحبه با مجله ی هفت آسمان، ش 39، پاییز 1387)
عبارت موبد شهزادی:
«از آنجایی که در اوستاهای بعدی سپنتامینو از صفات اهورامزدا به شمار رفت، اهورامزدا به جای سپنتا مینو در رأس امشاسپندان  و در برابر انگره مینو قرار گرفت. و این کار یکی از اشکالات اوستادانان و عالمان دین زرتشتی را فراهم ساخت؛ که زرتشتیان را ثنوی مذهب تصور کنند. در صورتی که در آغاز انگره مینو در برابر سپنامینو قرار داشت نه در برابر اهورامزدا.» (جهان بینی زرتشتی، رستم شهزادی، تهران، انتشارات فروهر، چاپ دوم، 1388، ص 130)