*امام حسین(ع) فرمود: غلامى را دیدم که از غذاى خود به سگى مى دهد. علّت را از او پرسیدم. گفت: اى فرزند پیامبر خدا! من غمگینم و مى خواهم با شاد کردن این حیوان، خودم شاد شوم؛ زیرا ارباب من، یهودى است و مى خواهم از او جدا شوم.
(راوی گوید:) امام حسین(ع) (با دیدن رفتار غلام) دویست دینار بهاى غلام را براى اربابش برد. یهودى گفت: غلامم، فداى قدمت! و این بوستان هم با آن غلام [براى تو] باشد و دویست دینار را نیز به تو باز مى گردانم.
امام حسین(ع) فرمود: غلام را آزاد کردم و همه اینها را به او بخشیدم.

متن کامل عربی
الامام الحُسَینِ(ع): إِنّی رَأَیتُ غُلاما یُؤاکِلُ کَلبا، فَقُلتُ لَهُ فی ذلِکَ، فَقالَ: یَابنَ رَسولِ اللّهِ، إنّی مَغمومٌ أطلُبُ سُرورا بِسُرورِهِ؛ لِأَنَّ صاحِبی یَهودِیٌ اریدُ افارِقُهُ.
فَأَتَى الحُسَینُ(ع) إلى صاحِبِهِ بِمِئَتَی دینارٍ ثَمَنا لَهُ، فَقالَ الیَهودِیُ: الغُلامُ فِدىً لِخُطاکَ! وهذَا البُستانُ لَهُ ورَدَدتُ عَلَیکَ المالَ. فَقالَ(ع): وأنَا قَد وَهَبتُ لَکَ المالَ، فَقالَ: قَبِلتُ المالَ ووَهَبتُهُ لِلغُلامِ.
فَقالَ الحُسَینُ(ع): أعتَقتُ الغُلامَ ووَهَبتُهُ لَهُ جَمیعا، فَقالَتِ امرَأَتُهُ: قَد أسلَمتُ ووَهَبتُ زَوجی مَهری، فَقالَ الیَهودِیُ: وأنَا أیضا أسلَمتُ وأعطَیتُها هذِهِ الدّارَ.

منبع:
المناقب، ابن شهرآشوب: ج 4 ص 75، بحار الأنوار: ج 44 ص 194 ح 7