*بهاره وفایی
فرهنگ ایرانی:
میان ایرانی ها هزینه های زیر برای ازدواج مرسوم است؛ هرچند کم و زیادهایی در برخی مناطق دیده می شود. مقدار پولی که بابت برنامه های زیر صرف می شود در مناطق مختلف متفاوت است:
 
الف) هزینه های طرف داماد
هدیه به عروس در مجلس مهر برون، خرید بازار، کلید زبان به عروس هنگام عقد برای «بله» گرفتن، حق الزحمه ی عاقد، شرکت در هزینه ی برگزاری مراسم جشن عقد، پرداخت رونما (مبلغی که خانواده ی عروس می گیرد تا عروس را نشان داماد بدهند)، شیربها، کادو برای عروس در چند عید نخست پس از عقد، قسمتی از جهیزیه، هدیه به عروس پس از اولین حضور در خانه ی پدر داماد، شب چله ای، مجلس عروسی، مهریه، پاگشا کردن بستگان نزدیک داماد و هدیه دادن به عروس.
 
ب) هزینه های طرف عروس
پس از توافق خصوصی در تعیین مهر مجلس مهر برون یا بله برون با حضور بستگان نزدیک تشکیل شده تا میزان مهریه اعلام شود که هزینه هایی برای خانواده عروس دارد، شرکت در هزینه ی برگزاری مراسم جشن عقد، کادو برای داماد در چند عید نخست پس از عقد، خلعتی، جهیزیه، سیسمونی، پاگشا کردن بستگان نزدیک عروس و هدیه دادن به داماد.
 
فرهنگ اسلامی:
از نظر اسلام تنها چیزی که باید رعایت شود، پرداخت مهریه است.
حضرت محمد(ص) فرمود:
خیر النکاح ایسره؛ (سنن ابو داود، ج 1، ص 470)
بهترین ازدواج آسان ترین آن است.

یادآوری:
یک) مجموع هزینه های بالا در این زمان برای هریک از عروس و داماد، ده ها میلیون و گاه چند صد میلیون تومان را شامل می شود.
دو) در مورد مقدار هزینه برای هر یک از موارد بالا، استاندارد خاص و ملاکی وجود ندارد تا دانسته شود، دو طرف چه مقدار هزینه کنند. اختلاف در مقدار هزینه ها و چگونگی برگزاری برنامه ها، میان خانواده های حتی یک شهر بسیار متفاوت است. به همین دلیل، فراوان پیش می آید که کدورت میان خانواده های عروس و داماد بالا می گیرد و گاه به طلاق هم منجر می شود!
سه) متأسفانه خانم ها به این رسوم مزخرف، بیشتر دامن می زنند و به آنها پر و بال می دهند و دائم اضافه می کنند.
چهار) جا دارد پیش از ازدواج، هردو خانواده توافق کنند که برخی هزینه ها از دو طرف صورت نگیرد نه اینکه تنها یک طرف عهده دار خرج ها شود.