*کتابها و مقاله های متعدد از استاد رضا مرادی غیاث آبادی در زمینه ی باستان شناسی نشر یافته است. جملاتی از ایشان در مقاله ی «آیندگان این گناه را بر ما نمی بخشایند» چاپ شده در کتاب "نوروزنامه":

گمراه ساختن جوانان با ادعاهای بی سند
متأسفانه در سال های اخیر ... روشی در میان برخی  ادامه مطلب...

*هجوم عرب ها و سرنگونی حکومت پادشاهی در ایران در عصر خلفای سه گانه بویژه عمر صورت گرفت. همچنین عمر بود که میان عرب و ایرانی فرق می گذاشت و گویا نسبت به ایرانی ها کینه به دل داشت اما امام علی(ع) هیچ فرقی میان عرب و ایرانی نمی گذاشت. اما با کمال تعجب بعضی باستان ستاهای افراطی کینه ی خود را نسبت به امام علی(ع) ابراز می کنند. ادامه مطلب...

*دکتر علی شریعتی در مورد نژادپرست نبودن اسلام سخنی درخور توجه دارد:
«اسلام در ذات خویش یک زاده ی قومی و نژادی نبود. چه دلیلی روشن تر از این که از خراسان تا اندلس، کانون فکری و علمی و فرهنگی و اعتقادی اسلامی گسترش یافت اما زادگاه نخستین آن یعنی مکه و مدینه و تمامی شبه جزیره پس از آنکه از تب و تاب های سیاسی اولیه افتاد، به خاموشی نخستینش باز گشت و صحرا باقی ماند و اساسی ترین اسناد دست اول مذهبی را ادامه مطلب...

چند روز پیش در ایمیل هایی میان من و خانم اشتری بحث های اعتقادی مطرح شد. پس از چند پیام، دیگر از ایشان خبری نشد. نظر به اینکه از همان ابتدا به ایشان گفته بودم که شاید این بحثها را در وبلاگ بگذارم، آنها را در اینجا می آورم.

اشتری: ادامه مطلب...

*ادوارد براون ـ ایران شناس بریتانیایی ـ تفاوت قرآن و اوستا را اینگونه بیان می کند:
«هرچه بیشتر به مطالعه قرآن مى‏پردازم و هرچه بیشتر براى درک روح قرآن کوشش مى‏کنم بیشتر متوجه قدر و منزلت آن مى‏شوم؛ اما بررسى اوستا ملالت آور و خستگى افزا و سیرکننده است، مگر ادامه مطلب...

*پس از ورود اسلام به ایران و استقرار حکومت اسلامی، تا چند قرن شاهد شورش ها و قیامهایی از سوی ایرانیها هستیم. بعضی از روی عمد یا جهل این شورشها را نشانه ی تحمیلی بودن اسلام می دانند. در حالی که این قیامها برضد عربها بوده یا برضد حاکمان ستمگر. باید اسلام و عرب را از یکدیگر جدا کرد.
دکتر علی شریعتی تحلیلی در خور توجه در این زمینه دارد.
«جدا کردن اسلام از عرب، یعنی ادامه مطلب...

*«ایرانیان آن زمان (قرون اولیه ی اسلام) برای مسلمان شدن و قبول اسلام و چنین شعارهایی پذیرش داشتند:
یک) هیچ کس، هیچ کس را نباید بپرستد؛ زیرا پرستش ویژه ی انحصاری خداست.
دو) هیچ کس، از هیچ کس نباید بترسد؛ زیرا سرنوشت هرکس در دست خداست.
سه) هیچ کس بر کسی و هیچ گروهی ادامه مطلب...

*«فردوسی یک نفر مسلمان بسیار متدین و شیعی متعصب است اما شاهنامه را که می خوانیم با یک فرهنگ کاملا ایرانی مواجه هستیم. ممکن است گفته شود که چون فردوسی اساطیر ایرانی را شرح می دهد، کتابش نشان دهنده ی فرهنگ ایرانی است. باید گفت که لحن سخن، لحن شاهنامه ی ایرانی است و حتی اگر دانائی ما نسبت به فردوسی نباشد، تصور می شود که او یک فرد زردشتی است.» ادامه مطلب...

*نمونه ای از رفتار عادلانه ی امام علی را در زمان حکومت او ـ که بخشی گسترده از کره ی زمین را شامل می شد ـ می آورم. امید که این رفتار با رفتار پادشاهان ایران باستان هنگام برخورد با اموال عمومی مقایسه شود.
مالى از اصفهان نزد على(ع) آمد. آن را هفت بخش کرد (چون کسانی که این مال به آنها می رسید هفت گروه بودند.) ادامه مطلب...

*یک) حارث گوید: در محضر امام على بودم که دو زن نزد وى آمدند و گفتند: «اى امیرالمؤمنین! ما بینوا و مستمندیم». حضرت به مردى فرمود: «آن دو را به بازارِ ببر و براى هر یک پیمانه‏اى خوراک و سه جامه شامل بالاپوش، روسرى، و جامه پایین تنه بخر و به هر یک صد درهم از مال من عطا کن!»
چون بازگشتند، یکى از آن دو زن گفت: «من عرب هستم و او ایرانی». [راوى‏] مى‏گوید: امام قدرى خاک از زمین برگرفت ادامه مطلب...