قرن یازدهم
سوزی ساوجی، دیوان
اصل او از ساوه است و به جهت سکونت او در اصفهان برخی او را اصفهانی خوانده اند. تخلص او در ابتدا «جفاکش» بود، اما پس از سفر به خراسان تبدیل به «سوزی» کرد. در آتشکده آذر، ص 218 سال فوت او 114 چاپ شده، شاید ادامه مطلب...

قرن هشتم
جمال الدین خواجه سلمان بن علاء الدین محمّد ساوجی، جمشید و خورشید
در خزانه عامره فوت وی 12 صفر 778 می باشد، اما دولتشاه و ناظم تبریزی تاریخ را اشتباه نوشته اند. ادامه مطلب...

شیخ آقابزرگ تهرانی ضمن کتاب «الذریعه الی تصانیف الشیعه» به لغزش های راه یافته در کتاب ها در مورد تاریخ وفات نویسندگان اشاره کرده است. این موارد در مقاله گرد آمده است.
این مقاله به قلم اینجانب در مجموعه مقالات «مؤسس حوزه» (یادنامه آیت الله حاج شیخ ادامه مطلب...

نور الدین عبد الرحمان جامى (شاعر معروف قرن نهم) در مدح حضرت علی(ع) چنین سروده است:

قَد بَدا مشهدُ مولاىَ أنیخوا جَمَلى(1)
که مشاهد شد از آن مشهدم انوار جلى ادامه مطلب...

این مقاله به قلم اینجانب در مجله حوزه، شماره 83، آذر و دی 1376 به چاپ رسید.
بیشتر واژه «عجم» را در روایات به «غیر عرب» معنا می کنند اما از پاره ای روایات استفاده می شود که «عجم» همه غیرعرب را در بر نمی گیرد. به عبارت دیگر انسانها به دو گروه عرب و عجم تقسیم نمی شده اند و عجم تنها به گروه خاصّی ادامه مطلب...

4. سید اسماعیل مروزی (م بعد 614 ق)
«اما الحسین الاصغر بن علی زین العابدین فله خمسه معقبون: عبیدالله الاعرج و عبدالله العقیقی و الحسن الدکه و علی الاصغر و سلیمان … .
و اما عبیدالله الاعرج فعقبه من اربعه رجال: جعفر الحجه و کان زاهدا ما کان یفطر الا ایام العید و محمد الاکبر ادامه مطلب...

این مقاله با عنوان فوق، به قلم اینجانب (مدیر سایت) در مجله وقف میراث جاویدان، شماره 52، زمستان 1384 به چاپ رسید. این نوشته برای پژوهش در مورد انتساب بی جای این مزار به زرتشت، می تواند سودمند باشد.
مزاری با بارگاه مجلل و دارای گنبد ادامه مطلب...

جلال الدین محمّد بن بهاء الدین محمّد ، مشهور به مولانا و مولوى (درگذشت: 672ق) در مدح امام علی(ع) چنین سروده است:

از على آموز اخلاص عمل
 شیر حق را دان منزّه از دَغَل

 در غزا بر پهلوانى دست یافت ادامه مطلب...

آمیانوس حکایت می کند (کتاب 23، بند 6، فقره 80)، که «از عادات ایرانیان این بود، که تمام یا قسمتى از پوست بدن مجرمین را مى کندند.
و پروکوپیوس (جنگ ایران، 1/ 5) روایت مى کند، که پوست یک سردار ارمنى را کنده، از کاه انباشتند و بر درختى بسیار بلند آویختند. 
در زمان تعقیب عیسویان گاهى بزرگان ادامه مطلب...

بر اساس متن پهلوی "روایت اِمید اشَوَهیشتان"، تألیف موبد بزرگ زرتشتیان در قرن چهارم هجری، اگر یک زرتشتی، مسلمان شود و دیگر به دین سابقش بازنگردد (مرتد شود)، اعدام شده، جان و مالش مباح خواهد بود. در این کتاب می خوانیم:
«کسی که دینش را تغییر داده و از زرتشتی به اسلام گراییده، در دم مرتکب گناه تناپوهل شده است. ادامه مطلب...