*مدت زیاد بود که با یک طرف دهانم نمی توانستم غذا بخورم و آب گرم و سرد آنجا را به درد می آورد. از یک هفته ی پیش، نیمه های شب، از شدت درد دندان در همان سمت، از خواب بیدار شده می خواستم فریاد بکشم. قدری که راه می رفتم آرام می گرفت اما مدتی پس از خوابیدن دوباره از درد شدید بیدار می شدم. مسکن های قوی هم کم اثر بود.
تا دو روز بعد به دندان پزشکان متعدد (با تخصص های مختلف) مراجعه کردم و دست آخر داندان پزشکی معروف (که نوبت های چند ماهه می دهد) در یکی از مراکز دندان پزشکی معروف قم، به این نتیجه رسید که یک دندانم باید عصب کشی شود و چهار دندانپزشک جداگانه روی آن باید کار کنند و مجموعا حدود یک میلیون تومان برآورد هزینه کردند.
روز بعد به مطب دکتر موحّدی (در میدان رسالت) مراجعه کردم. ایشان پس از معاینه گفت: معلوم نیست نیاز به عصب کشی باشد. سپس با دستوری خاص، سفارش کرد که از دهانشویه ی گیاهی پرسیکا (persica) استفاده کنم. پس از یک هفته اگر رو به بهبودی گذاشت، درمان با آن ادامه یابد و الا برای عصب کشی مراجعه کنم.
پس از چند شب تحمل درد، از دو شب پیش دردم آرام گرفت و از امروز صبح متوجه شدم، نه تنها مایع سرد، دندانم را اذیت نمی کند بلکه می توانم با همان سمت غذای سفت بجوم.
به هر حال ایشان بدون اینکه حق ویزیت دریافت کند (معاینه ی ایشان رایگان است) نگذاشت آن هزینه ی سنگین را بپردازم گذشته از رفت و آمدها و درد سرها جهت دسترسی به چهار پزشک.
سقف مطب منقوش به نام امامان(ع) و آیاتی از قرآن
خاطره ای دیگر
سه چهار سال پیش، دندانپزشکی دندانم را پر کرد. یکی دو هفته ی بعد با مراجعه به همان پزشک از درد دندان شکایت کردم. گفت: دو سه ماه طول می کشد تا دردش بخوابد.
پس از چند ماه باز هم درد داشتم. دندانپزشکی گفت: برای عصب کشی نوبت بزن تا درمان کنم.
اما وقتی به جناب دکتر موحدی مراجعه کردم، گفت: دندان را بلند پر کرده است و دندان بالایی روی آن فشار می آورد و سبب درد می شود. ایشان بدون دریافت حق الزحمه و بدون کمترین آشنایی با بنده، قدری آن را تراشید و دندانم خوب شد.
و اما امشب
امشب (1394/1/30) دندان دیگرم باید کشیده می شد. آخرین نفر بودم. دکتر موحدی پس از کشیدن دندانم، معادل فارسی «ایمان» را از من پرسید. گفتم: «باور». باز هم شروع کرد از لغات دیگر بپرسد. پرسیدم: برای حل جدول می خواهید؟! جواب داد: نه شعر می سرایم.
پس از آن تعدادی از سروده هایش را برایم خواند. اشعارش در موضوعات گوناگون بود: مدح اهل بیت(ع)، عرفان، اخلاق، طنز و…
برخی ویژگی های دکتر موحدی
ایشان از خاندان متدین است که در عین برخورداری از تخصص لازم، از ادا و اطوارهای برخی پزشکان به دور است. مثلا در پیامگیر تلفن مطبش به جای منشی، خودش می گوید: اینجا مطب دکتر موحدی است و…
و نیز گاهی خود جوابگوی تلفن هایی است که به مطبش می شود.
دکتر عباس موحدی سابقه ی طولانی حضور در جبهه های جنگ ایران و عراق دارد.
به جهت قدردانی از خدمتی که ایشان به بنده کرد لازم دانستم این مطلب را در اینجا درج کنم. از خداوند برای ایشان صحت و سلامت و توفیقات بیشتر را خواهانم.
در حال خواندن شعرش با عنوان «دلیار» برای اینجانب
دکتر موحدی مشغول نوشتن قرآنی به خط خود است