*هرکس نسخه ای خطی را چاپ می کند، باید در مقدمه بیان کند که این نسخه را از کجا آورده؟ در چه کتابخانه ای دیده؟ تاریخ کتابت آن در چه زمانی است؟
اوستاپژوه برجسته، ابراهیم پورداود متن دست نویس گاتها (کهن ترین و مهم ترین قسمت اوستا که زرتشتیان فقط این بخش را معتبر و از زرتشت می دانند) را با ترجمه به چاپ رسانده است. مقدمه ی آن را مطالعه ی اجمالی کردم تا بدانم، نسخه ای را که او روی آن کار کرده و به چاپ رسانده، در چه سالی کتابت شده است. او در مقدمه ی طولانی خود، هیچ اشاره ای به محل نگهداری نسخه و تاریخ کتابت آن نکرده است.
پورداوود شخصی بادقت است. او کسی است که نه تنها سال سفرهایش را ضبط کرده بلکه ماه آنها و گاهی روزش را هم ثبت کرده. چگونه از چنین شخصی توقع می رود که از این مهم غفلت کرده باشد.
این ابهام اساسی برای ما باقی مانده است که کهن ترین نسخه ی موجود از گات ها مربوط به چه سالی است.
شناسنامه کتاب:
مجموعه اوستا ـ گاثاها، سرودهای زرتشت، ترجمه: ابراهیم پورداود، تهران، دنیای کتاب، چاپ دوم، 1389ش.
قدیمی ترین نسخه ی اوستا بنا به نوشته ی پورداود کمتر از هفتصد سال پیش کتابت شده است:
«قدیمی ترین نسخه خطی اوستا که با همین الفبا – دین دبیره - نوشته شده الحال در کوپنهاک پایتخت دانمارک موجود است . آن در سال 1325 میلادی تحریر یافت . این نسخه را مستشرق معروف دانمارکی وسترگارد با خود از ایران به اروپا برد.»
منبع عبارت فوق:
گات ها، کهن ترین بخش اوستا، تألیف و ترجمه: ابراهیم پوداوود، انتشارات اساطیر، چاپ دوم، 1384ش، ص 49.
لینک های مرتبط:
گات ها کتابی نامعتبر
اعتبار گاتها
اعتبار گاتها با استناد به سخن موبدیار
